Men is nooit sant in eigen land. Hoewel hij al tweemaal de viptent van Tomorrowland aankleedde en de koninklijke bruiloft van Filip en Mathilde opsmukte, is bloemsierkunstenaar Daniel Ost waarschijnlijk beroemder in Japan dan in België. Een portret van de man die ons land wereldwijd op de kaart van de bloemsierkunst zette. “In Japan leerde ik luisteren naar de taal van de bloemen.”
Tekst: Diederik Vandendriessche
“Ik ben geboren en getogen in Sint-Niklaas en ik woon er nog steeds”, opent Ost. “Ik ben vanaf mijn zes jaar opgegroeid in café Kabul in de Lamstraat, waar ook de carrière van voormalig burgemeester Freddy Willockx gestart is. Ik had geen rooie cent, maar ik ging de wereld veranderen door bloemsierkunst te maken voor de gewone man, met gewone bloemen die in de graskant groeien, maar het tegenovergestelde is gebeurd. De rijkere inwoners van de stad waren meteen verkocht door de schoonheid en de natuurlijke pracht. Dat zijn uiteindelijk mijn klanten geworden.”
Bloembinder
“Op mijn naamkaartje staat nog steeds ‘bloembinder’. Ik zie mezelf niet als kunstenaar. Het meeste van mijn werk is eigenlijk zeer sterfelijk, net als ikzelf. Ik heb gewoon geprobeerd mijn vak zeer goed te doen. Men heeft mij op een podium gehesen waar ik nooit naar gezocht heb. Op een bepaald moment kreeg ik de kans om naar het buitenland te gaan: Londen, Parijs, Tokio. In Tokio is een heel andere wereld voor mij opengegaan. Westerse bloemschikkers gebruiken alleen de kleur en het lichaam van de bloem op belangrijke momenten in het leven, terwijl Japanners met de ziel van de bloem aan de slag gaan. Ik heb geprobeerd om die twee werelden te combineren. Zo is mijn bijnaam ‘the bridge’ ontstaan. Vorig jaar heb ik in Japan nog een fantastische tentoonstelling mogen uitwerken naar aanleiding van de inhuldiging van keizer Naruhito.”
Ik ging de wereld veranderen door bloemsierkunst te maken voor de gewone man, met gewone bloemen die in de graskant groeien, maar het tegenovergestelde is gebeurd.
De coronacrisis en de toekomst
“Ik heb mijzelf een beetje teruggevonden tijdens deze coronaperiode”, vertelt Ost. “Men leert het leven weer meer te appreciëren. Voor mij is het nu veel rustiger werken. Ik ben net grootvader geworden en ik focus mij nu volop op enkele nieuwe projecten: ik heb namelijk een internationale school opgestart in Eksaarde, op een prachtig domein waar 350 Japanse en Chinese bomen staan. Ik ben nu 65 jaar en wil mijn kennis overdragen aan jonge mensen. Ondertussen zijn er ook de tuinen in mijn geboortestad. Ik heb onlangs het Casinopark in Sint-Niklaas mee heraangelegd, dat is klaar en gaat open zodra het mag. In de Stationsstraat heb ik ook mee voor de heraanleg gezorgd en daarnaast heb ik half juli het heuglijke nieuws gekregen dat ik onze Grote Markt, het grootste marktplein van het land, mee onder handen mag nemen. Het is mijn ultieme droom om ook nog de speeltuin uit mijn jeugd, het stadspark van Sint-Niklaas, mee aan te pakken. Dan kan ik met mijn kleinkind aan de hand vanaf het Casinopark door de Stationsstraat over de Grote Markt naar mijn vroegere speeltuin wandelen en zeggen ‘Kijk eens wat opa gemaakt heeft!’.”
