Zanger, acteur, presentator: de 21-jarige Aaron Blommaert, aka Raven in Familie, stop je niet zomaar in een vakje. En de kers op zijn goedgevulde taart dit jaar was zeker de Masked Singer, een wedstrijd die hij won als Tovenaar. Hoe magisch maakt deze creatieve duizendpoot de komende feestdagen? En mag het in 2024 meer van hetzelfde zijn?
© FOTO: GEERT VAN DE VELDE
Je dagen waren dit jaar méér dan gevuld. Blijft er nog wat tijd over voor hobby’s of zelfs maar ontspanning?
“Wanneer ik thuiskom, plof ik graag neer in de zetel: ik vul een grote kan met water en zet een film of een serie op. Naar mijn gevoel steek ik daar altijd iets van op. De keerzijde is dat ik er te veel slaap voor laat (lacht). Gelukkig ben ik jong en lukt het voorlopig met weinig nachtrust. Daarnaast lees ik graag graphic novels en trek ik geregeld naar de fitness. Niet om records te breken, eerder als een soort onderhoudsbeurt. Ik merk dat ik fitter op de set sta en beter kan focussen wanneer ik bijvoorbeeld tijd maak om te gaan lopen.”
Kerstmis en Nieuwjaar naderen. Verplichte kost, of feestdagen om reikhalzend naar uit te kijken?
“Het laatste, zonder twijfel. Tijdens de week zie ik standaard zo veel mogelijk familie, en met de feestdagen is dat niet anders: zowel kerstavond en kerstdag als oudejaarsavond en nieuwjaarsdag worden uitgebreid in familiekring gevierd. Trouwens: van lichtmis tot wapenstilstand: we vinden altijd wel een reden om een feestje te bouwen. Oudejaarsavond vindt plaats bij mijn grootouders. Maar van zodra ik merk dat ze moe beginnen te worden, trek ik met vrienden alsnog de stad in. Ik besef dat mijn grootouders niet het eeuwige leven hebben, dus zolang het kan, wil ik samen met hen en de familie volop genieten van de feestdagen. Mijn neef en ik zijn trouwens twee handen op één buik, we zeveren en lachen erop los. En we drinken té veel wijn, wat ons steevast – als een soort running gag – op een standje van onze ouders komt te staan.” (lacht)
Op zondagavond gezellig met iedereen samenzitten, babbelen en lachen: voor mij mag dat echt úren blijven duren.
Hebben jullie vaste feestrituelen?
“Eigenlijk verlangen we maar drie zaken: tomatensoep, kroketten en Home Alone! Meer moet dat niet zijn. Wat dat betreft, zijn wij eenvoudige mensen gebleven. Wat ook zo leuk is, is dat mijn broer en zus, neven en nichten nog altijd nieuwjaarsbrieven schrijven voor de grootouders, meters en peters. Intussen zijn die van een eenvoudige brief geëvolueerd naar een bescheiden comedyact of een hele song. Altijd lachen geblazen!”
Zijn de Blommaerts bourgondische lekkerbekken?
“Zeker weten! Eten en drinken zijn er in overvloed, en niet alleen van het aperitiefhapje tot aan het dessert: na het feestmaal wordt er ook nog een kaasschotel voor de late hongertjes neergezet. Jammer genoeg mag ik door een recente lactose-intolerantie niet langer van alles proeven, maar die avond maak ik een uitzondering! Op 1 januari vind je me dus vooral op de pot.” (grijnst)
Heb je al een lijstje klaar met goede voornemens?
“Ik wil de zaken meer loslaten. Het afgelopen jaar is er veel op mijn pad gekomen. Ik heb me geweldig geamuseerd, maar de stress nam ook toe. Au fond wil je toch altijd je beste beentje voorzetten, hè? Meer van dag tot dag leven, is zeker een werkpunt. En toch, wat me van 2023 vooral is bijgebleven, is de oprechte dankbaarheid die ik voor het eerst heb gevoeld. Voor zoveel mooie kansen en intens familiegeluk.”
We verlangen op kerstavond maar drie dingen: tomatensoep, kroketten en Home Alone!
Wat heeft 2024 professioneel voor jou in petto?
“Momenteel lopen de concertaanvragen voor volgende zomer vlotjes binnen: het liefst wil ik zo veel mogelijk optreden op zo veel mogelijk plaatsen, zelfs meerdere keren per dag. Mijn agenda stem ik daar volledig op af. Maar ook acteren en presenteren doe ik heel graag. Met mijn team zijn we nu volop aan het uitzoeken hoe we alle puzzelstukken in elkaar kunnen passen. Ja, de mensen gaan me volgend jaar nog veel te zien krijgen. Of me zien sukkelen met mijn agenda, dat kan ook.” (lacht)
Slotvraag na dit voortreffelijke jaar: heb je misschien ook een guilty pleasure?
“Met mijn ouders, broer, zus en de lieven vormen we een hechte kliek. Op zondagavond gezellig met iedereen samenzitten, babbelen en lachen: voor mij mag dat echt úren blijven duren. Guilty is het niet, wel een simpele pleasure die ik nooit wil verliezen. Eerlijk, als ik iedereen daar rond de tafel zie: dan voelt het alsof ik goud in handen heb…”